2 Mayıs 2011 Pazartesi

İğde Çiçekli Yazı




Bir akordeon sesi yeter. Belki bir parça da mızıka isterim. Vakit güneşlidir henüz. Otururuz. Dinleriz. Dinleniriz. Göğün mavisi netleşir sonra. Kuşlar uçar üstümüzden, kanat sesleri karışır bir şarkıya, henüz yazılmamış sözler duyulur. Olur.

Bilinmedik bir huzurdur, bulunuverir. Masanın altından çıkar, yahut tek şekerli bir çayın kaşığındadır. Bilemedin, avuç içlerinden sıyrılır da doluverir odaya. Şaşırmayız, işte o kadar olağandır her şey. Bahardır. Bir iğde ağacı çiçek açmıştır. Sevinirim.

Geçecek. Ellerim yetmiyor ama geçecek. Sözün tesiri yok; ama geçecek. Elden gelmiyor bir şey ama kalem yazacak: Geçecek.

O gün iğde dolduracağım tabağa. Çekirdeklerini seveceğiz.

Bir iğde tanesiyle mutlu oluşumuza güleceğiz.




. Bir diğer iğdeli yazı da buradaymış meğer .


.

1 yorum:

novella / विश्व dedi ki...

yürek, küçük çekirdeklerden büyük mutluluklar yaratıyor ve sonra tüm acıyı o çekirdeğe hapsedip avucuna bırakıyor, birileri buna aşk diyor.