27 Mayıs 2012 Pazar

Ne zaman geleceği hayal etmeye kalksam önüme bir pencere düşüyor, fazlası değil. Yağmurlu günlerden kalma ıslak çatıları ve gökyüzünü ve uzaklardaki kuşları gören ya da bahar sabahlarında, yeşillik içinden sıyrılıp içime uzanıveren gün ışığına sahne... Sonra bakmak istiyorum işte olabildiğince uzağa, sonra duymak istiyorum o an orada olmayan sesleri; dalga sesini, kuş sesini, çocuk sesini... Mutluluğun, gelecek güzel günlerin içimdeki tarifi bu. Bir pencere.










1 yorum:

beatifultango dedi ki...

o pencere kapanmadığı sürece yaşıyoruz demektir.Tarık Tufan demiş ki: ''yaşıyorsak sonrası hep var.yaşıyorsak hayatta en anlamlı cümleleri söyleyebilme şansı hep var.geri dönebilme ve yeniden başlayabilme şansı.en önemlisi de hep bu yeniden başlama şansı...''