10 Haziran 2012 Pazar

Sen hep tek başınasın, başka türlüsü mümkün değil. Koy diyorum bunu kafana. Sen gidip cebine koyuyorsun. Oluyor cebin delik, düşürüyorsun ne var ne yoksa.  Sonra lazım oluyor bu bin yıllık sirke kadar değerli söz. En ummadığın anda gelip içine oturuyor. Kalk diyorsun, kalkmıyor.




Tek başına düşmedikçe yollara, anlayamayacaksın, anladım. Bildim.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

hafızai beşer nisyan ile maluldur. belki de öyle olması gerekiyordur :)

miracda dedi ki...

utanmadan sıkılmadan atlasımızı açarız,yırtarız..bozdurup cebimize de koyarız. derdi bize değil mi nasılsa.
gelirim az az dediğin gibi.tenks e lat.