2 Ekim 2012 Salı

Okunuşu Yazılışıyla Aynı mı?


Alışamadım. Bu şehre, bu işe, bu insanlara... Güzel görünürken birden suyu fazla kaçırılan bir sulu boya resmi gibi, birkaç saniye sonra tüm renkler birbirine giriyor. Yeniden yapmak ama özenle... Bunun için de fazla yorgunum. Şimdiden, deme işte. Şimdiden öyle.

Oysa diyorsun, sen yazmadın mı bu şehri/mesleği, istemedin mi... İstedim ama tam olarak neden kaçtığımı kendime itiraf edemiyorum.

Ve başıma üşüşen yeni kararlar. "Artık buna bir son ver!"ler. Hayatıma görünmez kalemle onca zarar vermiş sevdiğimi sandığım belki de gerçekten sevdiğim arkadaşlar.

Boş ver nasıl biri olmam gerektiğini şimdi. Bak, böyleyim. Başka türlüsü mümkün mü?

Şimdi birkaç adım atalım birlikte. Aynı anda.

Şimdi.







3 yorum:

Azura dedi ki...

Çok olmadı daha. Zaman alacak.

victorvandort dedi ki...

adım atmaya başlamak gerek, devam etmek. evim diye bildiğim hayatımın yüzde bilmem kaçını geçirdiğim bu şehir bana bile zaman zaman sırtımda yük gibi geliyor. yeni birine zordur tabii, ama aşılamayacak şey yok. adım at.

uzun zamanlardır takip ettiğim bu bloğa ilk yorumumda bu olsun.

saygılar :)

a. dedi ki...

öyle olacak sanırım, atıyo-
rum adımımı :)

teşekkür ederim.