26 Kasım 2012 Pazartesi

Sonra işte üzüldüğümde bir film açarım. Radyoda dokunaklı bir şarkı çalmadığı akşamlarda olur bu. Kimsenin bana mısın demediği ülkelerin birinde. Üzülür üzülür bakarım ekrana. Filme dalarım, durdururum filmi üzülürüm azıcık daha, sonra basarım "çal"a. Çalar o da. Dur durak bilmeden çalar. Radyodaki hazin şarkı filme girer gibi olur. Kimsenin umurunda olmaz. Buna üzülmeyeceğim işte.

Çal şimdi.




3 yorum:

Hayal Kahvem dedi ki...

Niyeyse yazıyı okuyunca şu şarkıyı dinleyesim geldi... Bilirsiniz illa,
Mirkalam söyler ya:

"Geçip giden zamanları bir yerlerde bulsam,sonra üzülsem üzüldüğüme üzülsem," diye başlayan şarkısı vardır ya hani.

Öyle işte.

Adsız dedi ki...

ben de şey demek istedim, Ankara'nın yerli radyosu sanıyorum, başka bir şehirde varsa bilmiyorum. Ankaradaysan Radyo Bek .. geceleri. Bazen sokaklar öyle ıssız oluyor ve nasıl bal kokuyor, kimse inanmadığı için.

Buna hiç üzülme, şarkının da evi olmuş.

victorvandort dedi ki...

radyoda şarkı biter, sonrada film. kimsenin umurunda olmaz. hayat devam eder.