Çok Eskilerden Bir Rüya

Rüya mı emin olamıyorum o anda. İçim bir çeşit huzurla dolu, kafam karışık ama huzurluyum. Bir sürü yerde karşılaşıyoruz normalmiş gibi. Sonra ben "Neden bunu yapıyorum?" diye diye elini tutup bir yere sürüklüyorum onu. Bir yere yetişmeliyiz, elini tuttuğumu fark etmezmiş gibi tutuyorum evvela, birkaç saniye sonra hemen bırakıyorum. Duruyoruz, koşturmaca bitmiş. Sonra o elimi tutup hiç bırakmıyor.

İlkokulumun geniş bahçesindeyiz. Gece olmuş. Baksana diyor yukarıya, pırıl pırıl bir gökyüzü, bol yıldızlı... Kollarımı açıp yukarı bakarak dönmeye başlıyorum. Sonra haydi diyor... İki elimden tutuyor, birlikte dönmeye başlıyoruz. Ne kadar vakit geçiyor bilmeyesiye...

Durup neden buradasın, demek istiyorum , diyemiyorum. Ne oldu demek istiyorum, yutuyorum sözcüklerimi. O ana hiçbir şey dokunmasın istiyorum.

Mutluluktan mı...

bir yanım da bunların hiç olmamış olmasını diliyor.

Sabahlar oluyor.

Y.N: Taslaklarda kalmış, uzun süre önce yazılmış, neden yayınlanmadığı çözümlenememiş.