Eylülün Sesi ve İzlenimler

O fesleğen pencerede kurumuş, böcekler dolaplardan dağılmış, etrafta bir ot kokusu... İlk defa bir nikaha gitmiş, hüzünlü bir mutluluk duymuş, liseden bir arkadaşı omzuna dokunmuş -bizimki şaşırmış, nikah şekeri çantasına dağılmış, gelirken kekler çikolatalar almış, bir tanesini arkadan gelen çocuğa verip kaçmayı planlamış, yapmamış, sabah dolmuştaki altmışlı yaşlarda olduğunu düşündüğü kadın arkadaki boş yere oturmamış, bizimkisi kalkıp ona yer vermiş kendisi boşluğa geçmiş, bir önündeki kadın dönüp ona bakmış, bir süre sonra o kadının yanı boşalmış, gel demiş, bizimki kalkmış, inince yerleri süpüren bir kadının süpürgesi bileğine çarpmış, bileği şişmiş ve morarmış, kadın "sen de görmedin ben de" demiş, bizimki gülümseyip okula seğirtmiş. 

Ellerim çamaşır suyu kokuyor ama bu eylül neden umut dolu bu kez? Pek bir mutlu hissettim gelişiyle, etrafta son taze ot kokusu - kaldırım yapım çalışmaları bir türlü bitmeyen bir kentten sesleniyorum.

baylar!

bin dokuz yüz seksen birdeyiz

karşınızda eylülün sesi

ağustosa çekildi, eylülün sesi

birazdan konuşacak

"bu dünyada yaşamak can sıkıcı bir şeydir baylar."

tepelerde bulamaçların kahverengi eridiği

eriyip sarı sarı aktığı bir mevsim

bir saat gibi işlerken avucumdaki güz çiçeği

yosunların kapılara usulca

tırmanıp yerleştiği

yani eylülün sesi, buysa çok iyi baylar.

yaz geçti, sözgelimi midyelerden yorulduk

eni boyu belirsiz bir ıslaklıktan

upuzun gündüzlerden, sevimsiz otellerden

eylül ki, sorabilir mi

hüzünler iç kamaştırıyor, aşklarsa niye yoksul

bir asfaltın kuru sıcak soğuğundayız

oysa bir deniz feneri mevsimsiz ölür baylar.

dahası

bu düğmesiz giysileri şöylece giymek

bir boşluğu giyinmek mi olur

olsun

işte karşınızda ekimin sesi

kasımın sesi sonra

yağmurun eşliğinde -çocuğunu emziriyor yaz-

bundan böyle günlerimiz nasıl geçecek baylar.

her şey o kadar dokunaklı ki

eylülsem, istemeden kırılıyorsam bazen

dağınık, renksiz bir mozayik gibiysem

üstelik yalnızsam bir de -telefonda kuş sesleri-

aynalardan duvarlara bir üzünç akıntısı

bu dünyada çekingen olmak çok iyi bir şeydir baylar.

sonra bir kır kahvesi kendini okurken

masaları toplanmış, bardakları toplanmış

tam kendini okurken

derim ki bir semti iyi tanımak kadar

iyi tanımalı dünyayı

açın radyolarınızı: eylülün sesi

bu dünyada can sıkıntısının bir başka anlamı var baylar.

elmalar silik silik kırmızı artık -olsun-

gözlerimiz tozlanmış, kirli

gizlisi yok, bu dünyada böyle sıkılmak iyi

sıkılmak iyi baylar

biz hazır tuttukça böyle

içi yangından alev alev

dışı buz tutmuş kalplerimizi.*


*Edip Cansever - Eylülün Sesiyle