Cümlelerin dünyaya dağılmış sanki. Hani bir masal vardı; ekmek kırıntılarını bırakıyordu çocuk, kardeşi onu gittiği yerde bulabilsin diye. Cümlelerin ekmek kırıntılarıymış meğer, kırıntılarımmış, seni bulayım diye konulmuş. Bazen bir şiirde, bazen bir şarkıda...
*17.09.2013 tarihli yazı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder