Yıllardan 2015, aylardan mayis, gunlerden cuma. Esenler'in ücra köşelerinin birinde, bir okul bahçesi... Bahçede dört kişi, vakit akşama doğru gitmekte. Bir bank, akasya ağacının tam altinda. Bizden baska birkac cocuk daha var, top oynuyorlar. (Onları dört icinde saymıyor.) Duvarlar yüksek, akasya ondan da yüksek. Oturduk o bankın altına ve bu şarkiyi dinledik. Hani, yıllar sonra aklına gelecek görüntüleri bugünden hissedersin ya, ona benzer bir his gecti içimden şarkiyi başa sararken. Ve birkac yıl sonra bu, iste paylaşılan "bu" nerede olur, bu'na ne olur, bunu düşündüm. Bu insanları nerelere dağıtır hayat... Bir filmin mutsuzluktan - ayrılıktan- onceki son mutlu anında (herkes bir aradayken) bir şarkı çalar ya, işte onun gibi...
Ama...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder