2 Kasım 2008 Pazar

dilimin ucunda hayat var


Hayatımı dilimin ucunda diye tabir ettiğim anlara benzetiyorum. ne yapmam gerektiğini tam olarak bildiğimi zannedip hiçbir şey bilmemek. ya da bir çok şey yapmak isteyip hiçbirini tam olarak yapamamak.arada bir çizgi olur ya,ya onu çizme aşamasında olmak ya da üzerine basıyor olmak.ortada çizgi var yandan geç gibi bir şey.


Bazen oturup yapmak istediğim şeyleri düşünüyorum. Vazgeçemeyeceğim şeylerle kıyaslanamıyor bunlar. Birçoğu zevk için yapılmak istenilen şeyler.durum böyle olunca onları hayata geçiremiyorum, sonra yapmak isteyip de yapamadıklarım oluyor onların ismi. halbuki yapmayı o kadar çok istemediğim şeyler belki de onlar.

bitti.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Kelimelerin birbirinden güzel...

Kutluyorum.

DontHurtMe dedi ki...

Hayatı kesintiye uğratıp hayallere bağlamak günü gelmiştir yolu, belki de (:

a. dedi ki...

tşkler;)

korku var donthurtme korku...