sanki bir asır oldu buraya yazmayalı...
yazmak istedim mi?
istedim.
ama yazmaya elim varmadı.
neden?
aslında bazen "yazma kızım hiçbir şey yazma" diyorum kendime...
ama buraya yazmasam oraya yazmasam şuraya yazamadan duramayacağımı biliyorum adım gibi...gibi gibi...
bu böyleydi,böyle oldu ve böyle de gider.
bazen yazdığım her şey üzerime çullanıp hesap soruyor...
bir anlık bir duygu yazıya geçiyor "o an"dan çıktığında pişmanlıklar ve hayretler peyda oluyor.
bazen yazdığım bir şeyi silmek ve en derine gömmek istiyorum.
kendim bile görmek istemiyorum.
"söz uçar yazı kalır" derler ya sanki o "duygu geçer yazı kalır" gibi...
anlık sinirlerimi ya da duygularımı burada görmekten hoşlanmıyorum.
günlüklerimi okumaktan da hoşlanmıyorum.
ben yazsam bir yerlere ve onu tekrar okumasam mümkünse, o yazı boşlukta kaybolsa...
bilmiyorum.
arada olur böyle bilmemelerim.
bir şeyi bilmem ya da bilmek istemem.
öyle işte.
an-la-ta-ma-dım
kimse de anlamadı.
13 yorum:
Uzun zaman yazı yazmamanın insan üstünde bir baskısı oluyor. Klavyenin başına geçtinmi aklında biriktirdiğin her şeyi dökmek istersin ama onu yapmakta pek kolay olmadığından yazdıkça baskı artar ama her şeye rağmen yazmak lazım sanırım :D
Anladım sanırım.
Yazdıktan 10 dakika sonra pişman olup sildiğim öyle çok şey oldu ki, bazense aylar sonra aklıma geliyor, nasıl yazmışım, daha da önemlisi nasıl paylaşmışım anlayamıyorum. Ama yazmak öyle bir bağımlılık halini aldı ki duramıyorum yazmadan. Ya yazdığıma pişman olursam diye düşünürsem de hiçbir şey yazamam çünkü yazdığım her kelimeden ya pişman oldum ya da olacağıma eminim.
Yine de yazmalı...
Yazmalısın..
çok kendinizden bahsediyosunuz :))) havadan sudan yazın benim gibi bak yazdığınızı siliyo musunuz :P
"Yazamama"nın yazısını yazmışsın en azından (:
@cartmantr
bazen öyle anlarım da oluyor ama bu daha başka bir his...yazıp pişman olma hali galiba tam olarak.
@sLn
sanırım aynı duyguyu paylaşmışız epey, yalnız ben yazıp yazmamakta kararsızlık yaşıyorum sen kararlısın yazmakta...
ben de söyler söyler yazarım gerçi...
neyi bırakırım dediysem başarısız oldum şimdiye kadar zaten:p
bu da böyle gider...
@besimi
besimi beni baya güldürdün:D:D
evet kendimden bahsediyorum hep çünkü başka bir şeyi anlatmakta iyi değilim.
bilgili değilim mesela...
senin gibi müzik içerikli bir şeyler yazsam iki cümleyi geçmez yazdıklarım:)
malesef en iyi bildiğim şey kendimşm şimdilik...
ama belki öykü falan yazarım zamanla kimbilir:p
ama benden eleştirmen olmaz olsa olsa...
@melankolikdeli
:)
evet bunu yazmam iyi oldu bir yandan.
hani "bazı yazdıklarına pişman oluyor bak o kadar da deli değilmiş" derler belki insanlar:P
takılıyorum ben de sadece, ciddiyet oranı yüksek günlük hayatı espirilerle aldatma benimkisi. ben de kendimden yazma/bahsetme özürlüsüyüm. herkes kendi sorunlarıyla :)))
:))
öyle ama bir "zamanla" daha derim belki...
zamanla :p
aynı şey senin için de geçerli tabi...
bu arada herkes kendini anlatabilir iyi kötü ama anlatmak istemezse anlatamaz işte...
belki sen istemeyenlerdensin.
ben anlatarak anlamaya çalışanlardanım.belki o nefret ettiğim tüm cümleler bilmediğim bir yanım:p
ah ne derinlere daldım.
tamam tamam sustum:p
iki dakkada psikanaliz yaptın valla. iyice kendimi sorgulamaya başlıycam var ya :PPP
sorgulamak iyidir ama abartmamak lazım(şekil B):P
Hayattaki en güçlü duruştur yazmak. Mesela yazmak ve karalamalarının hayattındaki yeri bence şöyle olmalıdır; geride bıraktıklarının senin olduğunu hatırlaman için çok iyi bir hatırlatma kutusudur. Bunu ise şöyle örnekleyebilirim: Kimi zaman bir müzik kutusudur kelamlar, kimi zamanda cesetlerimizin yerleştirildiği tabutlarımız gibidir sözlerimiz. Bu yüzden yazdıklarından ve anlattıklarından bence pişmanlık duyma. duyduğun bu pişmanlığın tek sebebi ise"İçinde katledilmiş bir varlık taşıdığın duygusunu hep hissetceksindir. Sen doğmadan önce katledilmiş bir varlık olan bu sanrıyı yaratan varlığı bulmak zorundasın. Ona yeniden can vermeyi denediğinde ve başarıya ulaştığında, hayatını elde edeceksin..."
fikrimce :)
"Kimi zaman bir müzik kutusudur kelamlar, kimi zamanda cesetlerimizin yerleştirildiği tabutlarımız gibidir sözlerimiz."
ne güzel demişsin...
öyle olduğunu bilsem de algılayamıyorum bazen bu cümleleri...
ama yazmak lazım galiba, her şeye rağmen yazmak...
aradığın cevabı kendinde bulmuşsun zaten.Daha doğrusu olduğu halde işte bazen insan yazmaya bile isyan ediyor:). Karmaşa bu yüzden insan doğasının besinidir. Yazakal herşeye rağmen.
Yorum Gönder