1 Şubat 2009 Pazar

sevgili katrankaranın bloguna her adım attığımda çalan neyin nesi kimin fesi bilmediğim malum şarkı gözlerime bir şeyler yapıyor...Her defasında!

Gece gece efkarlandım yine...


"benim bağırasım gelir..."

benim de gelir ama bağıramam.

2 yorum:

koyusiyah dedi ki...

açıkcası sıkılan olurmu diye ne zaman değiştirmeye kalksam son defa dinleyeyim derken o şarkı yine orada kalıyor..en az 2 ay oldu..Nazım nasıl yazdı, hakan yeşilyurt nasıl söyledi bilemem ama ben her seferinde aynı şekilde dinliyorum...Ayrıca son dönemde pek misafirim olmadığını gördüğümde üzülürken ziyaretlerin için ayrıca teşekkür ediyorum..

a. dedi ki...

bilirim o durumu:)
bırak sıkılan durdursun müziği...
pek yazamıyorsun ama benim okumadığım dünya kadar yazın var:)
eskilere bakıyorum arada...
ama bana pek iyi gelmediği için o şarkı gelmemeye dikkat ediyorum.
aslında sadece müzik değil beni sarsan şey.o şarkıda bariz bir acı var, bir hüznün çığlığı gibi, yazdıklarında da var hep bir hüzün.o yüzden o çalarken yazılarını okumak çökertebiliyor bazen insanı...
gerçek bir katrankaralık söz konusu blogunda...
benim de içimde var öyle bir yan "hüzne meyilli olmak" gibi...