9 Şubat 2010 Salı

Sanki

Bazı geceler tarifi mümkün olmayan bir hüzün geliyor.
Bencil belki...
Sanki onunmuş bu oturduğum sandalye, sanki bu sessizlik, bu lacivert, bu masa, bu bardaktaki su, bu oda, bu ev. Sanki onunmuş bu hava, bu nefes, bu beden. Sanki onunmuşum ben...

4 yorum:

Evren dedi ki...

ne çok sanar bu akıl, ne çok yanar yürek sankilerle...

beenmaya dedi ki...

belki de o zaten hep içimizde bir yerde gizli saklı yaşayıp gidiyor da arada sırada çıkıyor gün yüzüne. belki de bu kendine güveni, bu misafirlik yerine ev sahipliği o yüzden...

bo☂ dedi ki...

içimi melankoli bastı. .s
beğendim şiirini.

Türabi dedi ki...

Bazı geceler tarifi mümkün olmayan hüzünler bana da geliyor..Belki de tarifi vardır!..