18 Haziran 2011 Cumartesi

Yarın Ne Kadar Sürer?*

Söyleyeceklerim bir koca yumak olup oturdu içime. Yiyemediğim her lokma bir ip ucuymuşçasına geliyor ağzıma. Asıldıkça da elimde kalıyor. Tüm yazdıklarımı siliyorum teker teker. Bu o ipin ucu değil diye diye... Ne yazsam beğenmiyorum da. Hiçbir sözcük içimdekileri giyinemiyor bugünlerde. Yaz geldi, ondan mı?

İnsanın dönüm noktalarından biri olmalı bu. Yalnız ayaklarımın bastığı alan çok büyük, ucu bucağı görünmez nitelikte. Yön duygum da hiç iyi olmadı ki benim... Yine bir ait olamamanın ortasındayım, bu köyün adı bu işte. Sonra , acaba gerçekte bir yere ait miyiz de sorguluyorum bu duyguyu diyorum. İnsan bir yere ait midir, olabilir mi? Hayır'sa neden o zaman bunu hisseden tek benmişim gibi...

Gideyim diyorum. Onu da beceremiyorum. Bugünlerde hiçbir şeye yetemiyorum. Hiçbir şey yolunda gitmiyor. Kandırıkçı şeyler bulup avunuyorum, minik iki kara göze bakıp seviniyorum; fakat başımı başka yere çevirdiğim anda tüm bu sevinç ışıltıları sönüyor. Gece oluyor, o sevdiğim zaman dilimi bile içimi genişletmeye yetmiyor...

Zaman geçsin istiyorum, sanki o geçince her şey geçecekmiş gibi... Sonra istediğim oluyor, geçiyor zaman; ben yine memnun olmuyorum. Bu kez de o kadar zaman geçmişken her şeyin aynı kalışına katlanamıyorum.

İçimi açayım birine desem o da olumsuz. Kimse anlamıyor çünkü, anlaşıldığım noktada da ben üzülüyorum. Sanki içimdeki bir sırdı ve artık onu bir başkası da bilince var olan değerini kaybetmiş gibi... İçimdeki acının bile bir değerinin oluşuna gülüyorum. Kendine değer vermeyip acı çektiren insanın acıya verdiği değer...

Gideyim istiyorum işte. Nereye olursa...

Mümkünse yalansız bir yer...

Mümkünse biraz gerçek...

Olur, değil mi?



*Başlık Eternity and a Day'den. Kendimden nefret ede ede -sırf ruh halime uyuyor diye- o dokunmaya, bahsetmeye kıyamadığım filmden aldım. Biraz daha kalırsam burada, başlık kendini imha edecek; zira içim çok rahatsız.

4 yorum:

dedi ki...

sabretmemiz lazım,
kalbimizin sesini dinlebilmemiz lazım
diye umuyorum.

bak sana şarkı, belki seninde hoşuna gider

"my heart is beating to a rythm
that no body else can hear
but i can hear it i can hear it clear"

http://soundcloud.com/distance/jess-mills-live-for-what-id

misslemon dedi ki...

bu günlerdeki duygularımın yazıya dökülmüş halini bulmak beni biraz olsun rahatlattı.sanki beni anlayan biri var hiç tanımasam da uzaklarda."Yön duygum da hiç iyi olmadı ki benim... Yine bir ait olamamanın ortasındayım" işte bu iki cümle bitirdi beni.ine ait olamadım yine yolumu bulamadım.teşekkür ederim

a. dedi ki...

Umarım buluruz birgün, umarım ait oluruz da biter bu...

egemavisi dedi ki...

Göçmeniz biz, harekete mani olamıyor kimse. Bundandır ait olamamamız herhangi bir yere!