28 Mart 2012 Çarşamba

Sorgulamalar

Melek gibi biri olasım geliyor işte, mümkünmüş gibi. Sonra zaaflarım, insanlığa biçilmiş şeyler geçiyor aklımdan. Üstümden atamayacağım atsam insan olmayacağım -öyle yapışmış üstümüze- şeyler geliyor. İnsan bir yerden sonra hep kendini düşünüyor ya, o düşünmese başkaları tutup düşündürtüyor ya... Yine insan olmak zorunda kalıyorsun. Meleklik sana göre değil, olmuyor. Alsan nefesini koyabilsen bir kenara, belki o zaman, olurdu.

Ama işte yine de melek gibi olasım geliyor.

Kendim için değil işte. Ama düşününce olsam bile, başkasına iyi olsam, başkasındaki kötülükleri ellerimle silebilsem, onu iyi etsem kendim mutlu olmayacak mıyım? Yani ben yine kendimi mi mutlu etmeye çalışıyorum?

Ah bu insanlık...
Üzerime yapışmış bir kere.



8 yorum:

Adsız dedi ki...

fazlası yaralıyor, çünkü kimin meleği olacaksın, kime göre beyaz kalacak ellerin? herkesin beyazı, durup baktığı yere düşen ışıkça değişiyor. sana inandığın şeyi yapmak kalıyor.

beenmaya dedi ki...

ne tuhaf bir çelişki bu değil mi ipince bir çizgi üzerinde....

Adsız dedi ki...

bence biz melekleri gözümüzde çok büyütüyoruz :P boşver melek olmayı, insan olmanın tadını çıkar :D

Sam Scarlet dedi ki...

çok karmaşık insan olmak. keşke bi balık olsaydım mesela, ya da zürafa falan.

Azura dedi ki...

Ya da bir leylek. Ya da bir kedi..

a. dedi ki...

İnsan dışında, herhangi...

Bir bitki olsak da iyiydi.

İzDüŞümLeR dedi ki...

Melek olmak güzel de onlar da kendi aralarında ikiye ayrılıyorlar.

İyilik meleği kötülük meleği...Hangisi?Maazallah istek kapılarınız açık olur olacağınız tutar :)

Sanırım son izlediğim Kıyamet Meleklerinin hala etkisindeyim

a. dedi ki...

Sanırım :)