Susmak gerekir, bundan sonrası için hep. Yazmamak, aramamak, sormamak gerekir. Yokmuş, hiç de olmamış gibi düşünebilmek... Ya da dur, düşünmemek -hele onu hiç- geçmişte bir yerde tanıştığınızı bile unutmak... Nasıl olduğunu, artık nerede yaşadığını bile bilememek. Bambaşka yerlerden hayatlar -nasıl oldu da kesişebildi ki zaten?- hiç kesişmemiş gibi düşünmek. Affet, düşünmemek.
- Nasıl yapılıyor?
Hem, kimse hatırlamaz ki bizi; biz hatırlamadıktan sonra.
Oysa ben, düşündüğün gibi senin kafanda yarattığın hayali bir karakter değildim. Gerçektim. Vardım. Öyle olayım mı istemiştin o zamanlar? O yüzden miydi...
* * *
Şimdi bunları konuşmak neyi değiştirir ki, diyorlar. Evet, hiçbir şeyi değiştirmez muhtemelen. Sadece minicik bir iz bırakır, kıytırık bir blog sayfasına. Hatırlanma umudu.
- Nasıl yapılıyor?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder