28 Temmuz 2020 Salı

Geldi



Uzun zaman oldu biliyorum. Şu geçen iki yıla öyle çok şey sığdı ki; dönüp baktığımda ben bile idrak etmekte zorlanıyorum. Hayata ve geleceğe dair en ufak bir ümidimin olmadığı, her şeyi boş verdiğim, umursamamayı alışkanlık haline getirdiğim ve tabiri cazise ot gibi yaşadığım bir dönemde onunla tanıştım. Gerçek olduğuna inanamadım bir süre, bu kadar "benim için" olması ise fazlasıyla kafa karıştırıcıydı. Kendime gelip buraya bir şeyler yazabilmem bu yüzden uzun sürdü sanırım. Hala da düşünüyorum bazen, bütün bunları ben mi yaşıyorum diye... Sevgili boşluğum, üzgün zamanlarımda bana güç veren adını bile bilmediğim dostlarım; bilmelisiniz:

 "o" geldi ve biz evlendik.






ve hiç olmadığı kadar çiçeklendi hayatım.




8 yorum:

buraneros dedi ki...

Az önce blogu açtım ve blogroll'a baktığımda gözlerime inanamadım:)

Ve okuyunca çok ama çooooooooooooookkkkkkkkkkkkkkkkk sevindim.:)

Mutluluklar dilerim ki bunu fazlasıyla hakeden bir kalbin var senin:)

Çok sevindim yahu:)

Damat beye de sevgiler; anladığım gözleri güzel bakıyor...

Hep güzel baksın ama!:)

a. dedi ki...

Çok teşekkür ederim sevgili Buraneros :) Bana hep güzel hep umutlu cümlelerinle her zaman destek olduğun icin ayrıca teşekkür ederim :):) Doğru zamandan dem vururdun , nasıl da haklıymışsın... Var ol.

selen dedi ki...

Mutluluğunuz hep daim olsun, katlanarak artsın.

Sevgiler.

Evren dedi ki...

Bugün gördüm ve çok ama çok sevimdim. Umutsuz bir yerde kalmıştı hikayeler. Kahkahalı kelimeler yansımış. Nedense insan başına gelen "güzellikler" için acabalarla bir karşılama yapar. Oysa kötü de bize, iyi de... İkisine de neden şimdi diye bakmayı öğrenmek lazım belki de :)
Hayatın bize sorduğu ya da söylediği şeyleri dinlemek ve zamana güvenmek iyidir. Bir ablam derdi ki, hiç bir şey sonsuza kadar değildir, üzülmeyi de sevinmeyi de bilmek gerek. Şimdi zaman sevilmek, sevmek, sevinmek zamanı... İyi ki şimdi!
Gülen kelimelerin solmasın, yüreğin dert görmesin,

Evren dedi ki...

Dün gördüm. Heyecanla bir şey ler yazdım. Galiba çok da güzel yazmıştım. Ama kaybolmuş. Yaşlılık işte. Neyse... Sözün özü. Umutsuz bir noktada kalmıştı hikaye, mutlulukla, heyecanla, umutla devam ediyor haberini almak iyi geldi. Gülümsetti beni. Ve içimden dedim ki; insan güzeli hep bir kaygı ile selamlar hayatında, oysa iyi olan da kötü olan da bizim için. Üzülmesini de sevinmesini de bilmeli insan, bir ablamın dediği gibi, hiç bir şey aynı kalmaz. Değişir illa. Değişmiş. Çok da güzel olmuş. Daha da güzel olsun. Sevgiyle...

Selin dedi ki...

:)

a. dedi ki...

Yorumları kacirmamak için onaylama kısmını açmıştım ama buraya bakmayı sonradan unuttuğum için ancak şimdi görebildim bu samimi yorumu.

Ne kadar da umutsuzmuşum kendime dair... Hiç beklemiyordum hazırlıksız yakalandım sanki :) Öyle şaşırmalı bir sevinçti benimkisi. Zaman sevmekse ben çok sevmeye devam edeyim o zaman sevgili Evren :) Buraya bir sürü kalp bırakıyorum güzel kelimelerin için :)

a. dedi ki...

Çok teşekkür ederim :) Hepimiz için olsun güzel seyler çoğalsın :)