4 Ekim 2008 Cumartesi

amma velakin

ve tatil biter...
okulun mayısın 22 sinde bittiğini düşünürsek yaklaşık 4 aydır tatil havasındaydım.
hala hazırlanmamış bir valiz ve neyin nerede olduğunu bilmeyen bir ben varken ortalıkta bu 4 aylık sürenin pek çoğunun tembellik yaparak geçtiğini söylesem kimseyi şaşırtmam herhalde. nedense finallerden ve yolculuklardan birgün önce kendime olan bütün güvenim gelir ve kendimi dünyanın en hızlı ve en zeki ve en pratik insanı gibi hissederim.
bu hissetmek sizi kandırdıktan sonra "zorunluluk" kelimesine doğru yol alır.
ben o birgün önceleri boş boş geçirdikten sonra diğer gün "en hızlı,en pratik ve en zeki" olmak zorundayımdır çünkü.
o yüzden içim gıcıklansa da bir yanım rahat ol sen süpersin diyor.
"sabahın köründe kalkmayı planlayıp 10.00 a kadar her şeyini tamamlamış,kahvaltısını yapmış,hazırlanmış olma" düşüncesini içinden geçirecek kadar süper!

her neyse "naaptın bugün elin armut mu taşlıyordu" demeye yeltenenler içinse söyleyeceklerim:


sabah kalkılır,el yüz yıkanır,kahvaltı yapılır
nedir bu ilkokul blogu mu diyenlere gülünür:p
neyse ciddiyim gülse birsel kadar8-)

yolculuklarımdan birgün önce(herzamankigibi) benim canciğerkuzusarması arkadaşlarım bir plan yaparlar ve buluşmaya gidilir.
"ben daha hazırlanmadım" naraları atılsa da dinlenmez.
eve umulandan 3 saat sonra dönülür.
yemek yenilir.
hali hazırda büyük bir aile meselesi vardır.
ve evde bekleyen bir doğum günü çocuğu.
pastalar alınmıştır sorunun içinde mutlu bir kutlama planlanır fakat sürpriz yapacağım derken kaş göz çıkarılır.
mumları üfleyen doğum çocuğu gözyaşları içersinde salonu terkeder.
çocuk deyip geçme sorunları vardır onun da.
her neyse yanlış anlaşılmalar düzeltilir.
çay vs içip konuşulur gülüşülür.
son tablo gözden geçirilir.
arada pc başına gelip mp3 doldurulur.
sonra doğum günü kardeşime üslü sayılar anlatılır.
esnemeler arasında verim alınamaz bırakılır.
istenilen dvd ler ablama yapılır
ve o da ne gün bitmiştir.
vakit gece yarısını geçeli asırlar oluyorken bir bloga bu notlar düşülür.
kapanış.
bana iyi yolculuklar.

p.s:yakınımdan uzağıma sarkıntılık eden bir muavine daha çatmamak umuduyla...

Hiç yorum yok: