Kimileri her gün gördükleri insanların çocukluklarını bilirler, özenirim ben öyle insanlara...Sonra çocukluk arkadaşları olur en yakın arkadaşları. Küçük yaşamlarına sığdırdıkları kocaman arkadaşlıklar olur. Bence çok güzel bir şey, öpüp başlarına koysunlar böylesi güzel birliktelikleri...Benim çocukluk arkadaşlarım çocuklukta kalmaya mahkum olmuşlardı. Çamurdan, çeşitli otlardan yemek yaptığımız, düşe kalka ordan oraya koşturduğumuz, bir külah dondurma için havalara uçtuğumuz, masa altlarını evimiz bildiğimiz dönemleri hayal meyal perdeler altından izlerdim ben. En güzel dönemlerimi geçirdiğim ilden taşınmış, epey uzaklara gelmiştik çünkü. İç anadolunun iç bölgelerinde kalmıştı benim çocukluğum, arkadaşlarım, anılarım.O yüzden midir bilmem, çok fazla şeyi hatırlayamam. Mesela bazıları "Bak şurda şunu yapardık" derken benim bakabileceğim, bakıp da çocukluğumu hatırlayabileceğim fotograflardan başka bir şey yoktur.
Sonra bu yıl, ablam ve eniştem benim tabirimle "bir delilik" yapıp çocukluğumun geçtiği topraklara gidip çocukluğumu paylaştığım arkadaşlarımın evine konuk olmuşlardı. Oradan gelen bir numara ile eskiden çok iyi tanıdığım ama şimdilerde mesajlarıma "nasılsın?"harici soru ekleyemediğim bir insanla yeniden bir araya gelmiştim. Bu tam olarak bir "bir araya gelme" sayılmazdı tabii...
Ne yazık ki araya giren yıllar, sonra insanlığıma yapıştırdığım "çocukluk" ve "yetişkinlik" arasındaki farklar eski samimiyeti aradan kaldırıvermişti. Yani birbirimizin adından başka ne biliyorduk ki?Onu en son gördüğümde 6 yaşındaydım. En sevdiğim şeyler çizgi filmler, evcilik oynamak, tarlalara gizlice girip çiçek demeti yapmaktan başka neydi ki?
Mesajlaşmak, e-mailleşmek, msn, telefonda konuşmak gibi birbirini tanıma yöntemleri olabilirdi belki...Ama istemedim. Onca teknoloji arasında kurşun kalemimi tercih edip, dedim "mektup arkadaşı olalım mı?" Anlattım tabii onca teknolojik aracın arasında neden geri kalmışlık yaptığımı... Bana göre öyle değildi ya ona göre pekala da olabilirdi değil mi? Neyse ki olumlu karşıladı, artık benim de bir mektup arkadaşım var!
İnsanları tanımayı seviyorum bir kere ben, küçücükken sevdiğim bir insanı yeniden sevip, hayatıma dahil etmekten güzel bir şey olamazdı herhalde:)Evet, son günlerde yaptığım en güzel şey bu galiba...
Birkaç güne kadar bir renkli kağıt bir renkli zarf edinir yazarım bir şeyler.
Kırtasiyeye gidip zarf ve mektup kağıdı seçmeyi özlemişim, gözünü sevdiğim nostalji!
5 yorum:
mektup yazmak cidden çok güzeldir; uzun zaman yazdım, kim denk gelirse. Sonra yanı işyerinde çalıştığım sevgilimle mektuplaştım, hatıraları güzel olur diye. Belki manyak mısın diyebilirsin ama derler ya: "Söz uçar yazı kalır" diye, bundandı galiba kağıtlara abanışım...
Eski tanıdıklar, arkadaşlarla bağlar kopuyor, araya yıllar girdikten sonra da hiç bir şey eskisi gibi olamıyor malesef. İnsanlar o aradan geçen yıllar zarfında ayrı ayrı denizlere yelken açıp ayrı ayrı tecrübelerden geçmiş oluyorlar. Kimileri için eskiye, geçmişte kalanlara dönmek boğazı sıkılarak havasızz kalmak gibi bir şey.
A.Nur,bende aynen senin gibiyim ve ne demek istediğini çok iyi anlıyorum.İlkokuldan beri arkadaşlarıyla görüşenleri çok kıskanmışımdır hep.Bu facebook teknolojisi sayesinde bir çoğunu buldum ama olmadı.Nasılsın dedik kaldık.Umarım senin yöntem işe yarar.Yararsa bir haber et emi belki bende denerim..
en son ne zaman mektup aldım acaba ? :/
benim de arkadaş konusunda senin gibi sıkıntılarım var. neredeyse hiçbiri yakınımda değil. yalnızım dostlarım yalnızım yalnııızz :D
@Sersang
"Manyak mısın?" demem için kendimi normal hissetmem gerekir ki yok öyle bir şey:P Bence de yazılmalı...Benim de mektup gibi yazdığım bir defter vardı bir zamanlar ama gönderilmemiş mektuplar bütünüydü hepsi...
@Vladimir
Belki dediğin gibidir ama bir şeyler için çaba sarf etmeden pes etmek istemiyorum. Bir deneyelim bakalım, belki bir istisna olur kaideyi bozmasa da:)
@Nesli
Facebookun bir şeye yaradığı yok dediğin gibi:) Yararsa haber ederim elbet, lafı olmaz:)
@Melankolikdeli
Bir delilik yapman lazım sanki:P
"Yalnızım dostlarım" sözcük öbeğini fazla duyar oldum yoksa yeniden moda mı oldu?:D
Yorum Gönder