Senden sonra acıyı bile özledim. Aşkımızı ürkek yapan o acıyı...
Her zaman böyleydi. Doğru zamanlama konusunda hiçbir zaman iyi değildim.
Bir şeyin hayalini kurduğum sürece her şey yolunda gidiyor.
Ama bu hayali gerçeğe dönüştürmeye kalkınca...
Konuştuğum zaman senin gibi konuştuğumu fark ediyorum. Seni terk eden herkes her zaman yanında kendilerinden bir parça bırakıyor mu? Anılara sahip olmanın sırrı bu mu? Bu doğruysa kendimi daha güvende hissedeceğim. Çünkü asla yalnız kalmayacağımı bileceğim.
2 yorum:
Sevgili Davide,
Gittiğinden beri Martina hep seni soruyor.Sana hala Simone diyor.Ama en kısa zamanda hikayeni ona anlatacağım.Dün işte ilk kez bir pasta yapmamı istediler benden.Bil bakalım hangisini yaptım.Şef aşçı yorum yapmadı.Ama Pazar günü listesine onu da dahil etti.Sanırım bu iyiye alamet.Filippo vardiyasını değiştirmeyi başardı.Piyangodan para kazanmayı başarmış gibi coşkuluydu.Şu an için ondan daha fazlasını isteyemeyeceğimi anladım.
Biliyor musun,Lorenzo'yu düşündüğüm zaman yüzünü unutmaktan sesini hatırlayamamaktan korkuyorum artık.Ne yapıyordur şu an kim bilir ? Kime gülümsüyordur?
Bir sözüne ,bir bakışına bir hareketine hala ihtiyacım var Davide... Ama sonra birden hareketlerini hareketlerimde hissediyorum.Kelimelerimde seni buluyorum.Gidenler sende hep kendilerinden bir şeyler bırakıyor.
Hafızanın sırrı bu mu ? Eğer buysa,kendimi daha güvende hissedeceğim...
Çünkü asla yalnız olmayacağımı biliyorum...
Öyle güzel bir mektup ki, insanın yok olası geliveriyor.
Yorum Gönder