Küçüklüğümden beri ne zaman rast gelsem, bir başka kanala geçemem.
Meg Ryan'ın bol paltosunu severim. Hasta hallerini, yürüyüşünü...
Köşedeki dükkana hayran olurum.
O küçük dünyadan sipariş ederim milyon defa.
Belki hiç olmayacak olsa da isterim işte.
Şimdi gecenin bir yarısı da oturup bunu izledim ve yine istedim o dünyadan.
İyi ki yaptım!
Hani en en en en en sevdiğin film olur ya...
Bazıları karar veremez buna.
Ben kararımı bu filmi ilk izlediğimde vermiştim, ortaokulda falandım galiba.
Bir kararın bu kadar uzun süre geçerliliğini korkuması ne tuhaf değil mi?
4 yorum:
sıcacıktır da ondan, gerçek olmasını dilediğin bir masal gibidir... ben de çok severek izlerim, hâlâ!
Benim de, her zaman her yerde... Bi de ezbere bilirim, açılmış kalem uçlarına da bayılırım. Yazını okuyunca çok mutlu oldum...
hımm ben de izleyeyim merak ettimbu filmi.. bu ara film izlemeyi alışkanlık edindim hoşuma da gitti hani tavsiyelerede açığım :))
benim de filmim Amilie. başka filmlerim oldu zamanla. ama ilk ve zilyon defa izlediğim hayatımın filmi Amilie oldu.
Yorum Gönder