Kalsın

kitap aralarına işlediğim isim
yalnızlıktan devşirme akşam soğuğu kokusu
uyur uyanıklığı bilincimin
usulca gelip yanaklarıma duran sıcak
bakışımlar
mavisi -- griye çalan bir gökyüzünün
ağaç altına gömdüğüm bayram şekeri
erimeden, tükenmeden, eskimeden, silinmeden
kalsın.

Sabah Konan

Yine doğdu gün...
Haydi,
uyandır kuşları
bilirim, severler seni
-kim sevmez ki-
gök hasretmiş, öyle dedi.



.

Pır pır

Kırlangıçlar döndüğü vakit
bir pencere açılışı olsan ne iyi!
Güneş güneş girsen evime
rüzgar rüzgar essen...

Ya da
bir bakışla;
bulut bulut kapansa pencere,
buhar buhar yazılsa yazılar...
Parmaklarıma harfler dolansa
güzel.

Mevsim ne olur unuttum şimdi,
kırlangıçlar gider mi
onu da bilemedim.
Ama
bir pencere ne zaman açılır?
Sanki,
onu bilirim.

Eli Kulağında Bir Tan Vakti

Zaman sıkıştı buraya
(Kurtarma ekipleri ve ucunda hastane...)
Ağlıyor, henüz çırpınmakta
Koridorlar boyunca bir ayak sesi
Topuk topuk yankılanmakta.

Çok uzakta,
uzaklarda…
Sundurmada bir güvercin
Kanatlarını parlatmakta
Vakit henüz güneştir.
Yarım ağız esneyişlere gebe
bir gün, yüzünde ağarıyor.

İşte, diyor kız
-parmak ucuna bulaşmış hüznü göstererek-
Gece bu!
Yürüyor.

Ötelerde,
ötelerinde bir sokak
Şişenin içinde sanki
Yavaş yavaş dökülüyor
Altı insan,
Üstü insan...
Altı üstü insan!
Çalkalanıyor, karışamıyor.



.

Şey

Lami cimi
Başı sonu yok
Ve artısı eksisi
Varı yoku yok
İçi dışı olmadığı gibi
Sorgulamak yok
Yok, yok, yok.
Ama bir şey var!
Birin ortasında
şey var.
Bu kez ne desem?
Aşikar.

Yıldızlı Gecenin Kuyruklu Yağmuru

Musluk başında
Sıra kuyruğu
O kuyruğun altında bir gök
Ve saçılmış dileklerin çokluğu

Yardım et bana dedi Melinda
Hemen uzattım avuç içlerimi
Şimdi bir kader çizgisinin üstünde durmuş
beni izliyor
Delice bir yağmur siliyor izlerini
Bütün yağmur suları içine akıyor.

Duruldu
Uslu uslu oturdu o yıldızlı gecenin altında
Kuyruklu yıldızın kuyruk acısını dindirdi
Ve yağmur yağdı
Bu kez aptallar gibi.
Tüm yağmurları hastaneye kaldırdı.

Meyve Tabağında Yaz

Koparmışlar olgunlaşamadan
Yazık olmuş kiraz ağaçlarına
Küpesiz kalmış tüm çocuklar

Şimdi radyoda bir eski şarkı çalıyor
Bilir miydin, yetişmiş miydin bilmem
Bizim zamanımızındı
Ne ara sahiplendik yılları?

Yolcular geçiyor sokaklardan
Valizimi ataydım ya beklesinler
Onu da götürsünler

Ben kalsaydım dedim
yeni geldim
Bir çay daha getirdi kadın
Elbisesinde kiraz desenleri var
Bir yaz vakti yazılmıştı bu yazı
Ama yok artık
Koparmışlar.

Telepatiye Özlemin Şiirsel Hali

Görmek istemediğim kişiler oldu
Hep gördüm.
Duymak istemediklerimse
kulağımda küpeydi sanki...


Peki söylesene,
Neden insan görmek istediğine kör,
duymak istediğine sağır?

Dinlence

Aslında bu denli karanlık değil gölgelerimiz.
Kırmızı ışıkta geçmek,
marifet değil sanıldığı gibi...
Ve kahkahalar, akşam gezmeleri.
Gün bitimine malolmuş sayfalar,
Yalanlar,
Sorular...
Bu denli önemli değil
bir şemsiye altında yürümek,
çamurlu ayakkabıları eşiğe sürtmek...
Perdeyi çekip akşamüstü uykularına gömülmek,
ayak kaydıran rüyaları bölmek,
bölünmek...

Aslında sanıldığı gibi değil
yüzen balık.
Denize düşen taş,
su yosunları.

Sanıldığı gibi oyun değil çocukluklar
Ve önemsiz değil bir liralar
Pencerelerde bekleşen rüzgar,
Ayçiçeklerine konan kelebek,
Su diplerinde dinlenen yakamoz...

Aslında farkedilmeyecek kadar küçük
Sözcükler,
Bak gör!
Uzakta görülmeyecek bu harfler.

Aslında
sanıldığı gibi çığırtkan değil kalabalıklar
Ve şu kadının paltosu
Parlak değil.

Aslında,
Gülüşlerde dinleniyor hüzünlerin,
Ve hiçbir şey sandığın gibi olmuyor...

Sus dedikçe birileri seslenirdin
Evvelden
Şimdi konuşmak istedikçe susuyorsun
Peki neden?

Heyecan

Sürüklenecek miyim dersin
Bilinmeyen bir maviliğin kıyı kesiminde
Ben ki o kıyıda taş toplayan çocuk,
Ben, yağmuru dindirilmiş bir mahzun bulut.

Sahi sürüklenecek miyim dersin
Yaşımı başımı aldım, gördüm geçirdim, yeter!
Derken,
Uzanacak mıyım bir denizin serinliğine

Sahi sürüklenecek miyim?

Amaçsız bir kuru ot gibi
Yüzüp geri mi döneceğim eski yerime
Biraz hırpalanmış, biraz eskimiş
Bıkkın, isteksiz, umutsuz...

Yoksa,
Varıp göreceğim bir ada mı olacak
Maviliğin en güzel yerinde?
Tüm korkularıma rağmen
O vakit anlıyorum bu heyecan niye...

Güzel bahçe

Gece uzundu...
Uzadı, uzadı, boyumu geçti.

Şimdi alçak bir duvarın bitimindeyim.
Görüp göreceğim güzel bir bahçe
Ama bakamıyorum ki...
Tüm telaşlarım nafile.

Umut Var!

Her şeyin farklı olacağı bir gün biliyorum.
O gün farklı yağacak tüm yağmurlar
Islanmayacak bu şemsiye
Islatmayacak günler, gözlerini
Bir başka ısınacak odalar
Bir başka sevecek insanlar

Her şeyin farklı olacağı bir gün biliyorum.
O gün sormayacaksın "neden" diye,
Tüm sorular kaybolacak yanıtlarda
Akıllarda dinginlik...
Sessizlikte, bir güneş doğacak.

Her şeyin farklı olacağı bir gün biliyorum.
O gün umursamayacaksın pazartesiyi, salıyı...
Evlerde bir tatil hazırlığı
Tüm kapılar huzura açılacak,
Tüm seferler istenilene varacak.

Her şeyin farklı olacağı bir gün biliyorum.
Birileri hep gelecek o gün
Silinecek beklemeler, gitmeler, bitmeler.
Her şeye yeniden başlanacak,
Kaybolacak dünler...

Her şeyin farklı olacağı o günde
Yeniden oluşturulacak diller,
Silinecek tüm olumsuz önekler...

Her şeyin farklı olacağı bir gün biliyorum
Saate bakmadan geçireceğiz o günü,
Kimse sormayacak akreple yelkovanı...
"Tam zamanı" olacak her şeyin,
Zaman gerekçesiymiş, denilecek
Gereksiz bir matemin.

Her şeyin farklı olacağı bir gün...
Biliyorum!
Bir gün gelecek.

İnandıysam sözde,
Bir söze kandıysam,
Suç bende.
Bir sözle kanattıysan ama
Kaçma artık, sobe.

Sabit durmadım geçmişte,
Bir adım idiyse gereken,
Hep ben attım.
Ama bu kez, umduysan yeniden...
Yanıldın.

Dediklerinde

"Zamana bırak" dediklerinde
Ben,
Zamanı bıraktım.
Şimdi ne desem zamansız olur...

Cümlelere İthafen

Yazılmak istiyorsun inat etme.
Bir cümle olup dilimin ucunda bitiyorsun yalan mı?
Yutkunamıyorum…
Söyleyeceksen söyle,
Ve sonra
Bırak beni…
Her gün, bir başka güne birikiyor sonra…
Sonra,
Bir cümle bir başkasının üzerine biniyor.
Taşıyamıyorum...

Yazılmak istiyorsun,
Dışarı çıkmak…
Korktuğumu sanıyorsun özgürlüğünden.
Özgürlüğünün düğümleneceği noktadan korkuyorum oysa…
Oysa,
Gitmenden değil,
Gideceğin yerden korkuyorum.
Bilmiyorsun.

arka bahçe

Görmedim duymadım bilmiyorum!
Görsem gördü olur, duysam duydu
Biliyorum.
Sen gez sokaklarda rahatça,
Ben bir arka bahçede gizleniyorum.

misin

Bir adım atsam yerdeyim.
Bir adım bir sözcük gibi
Bilir misin?
Bilmek yetmiyor bazen
Bilir de hisseder misin?

Sessiz oldu gece yine
Sessizlik sensizlik gibi
Bilir misin?
Bilmek yetmiyor bazen
Bilir de hisseder misin?

Eğreti gibi sözlerim
Elin yazamıyor bazen
Bilir misin?
Bilmek yetmiyor, inan
Bilir de hisseder misin?

Tutamıyorum

Tutamıyorum,
Kavrayamıyorum ellerimle kendimi.
İşte bu, kendini tutamama hali.

Ele avuca sığmayacak şeyler değil oysa,
Ben sadece...
Bilmiyorum.
Dilimi tutamıyorum
Bir cümle belki...
Ama kaldıramıyorum.

Ben ile Ben Arasında

Yokuşa sürdün ya bu bisikleti, alacağın olsun.
Yokuştan yuvarlandık ya vereceğin olsun.

Aldım verdim yapalım hadi.
Benim ayağım altta kalsın, sen seç istediğini...

Bir yazı tura atalım, madalyonun istediğin yüzü düşsün yere.
Oyuna sen başla, sen kazan...

Küçük kırmızı kutuda sakladığın o şey var ya hani
o bir kırmızının içine düşsün.
Yansın bitsin kül olsun.
Kül kedisi bulsun.

Balkabağının bal arısı ol bu kez.

Şekerleme olsun.

Fazla şekerleme ama...

İstediğim istediğin olsun.

Çocuk tadında, masal kıvamında bir dilek olsun.

Fazla pişirme ama...

Ya da boşver,

Benimki laf olsun torba dolsun.